اقامه نماز و ادای نذر

مسجد موسی بن جعفر(ع) را که در حاشیه بولوار پایداری قرار دارد بیشتر اهالی محله سرافرازان می‌شناسند؛ اما داستانی را که پشت ساخت محرابش قرار دارد شاید کمتر کسی بداند. این مسجد را آزادگان، جانبازان و ایثارگرانی که سال‌ها برای دور کردن دشمنان از مرزهای کشورمان جنگیده‌اند، احداث کرده‌اند. عباس عسکری، رزمنده دیروز، عضو هیئت ‌امنا و از بانی‌های تأسیس این مسجد است. با او همراه شدیم تا برایمان از روند ساخت مسجد و ساخت محرابش بگوید.

همت بلند بچه‌های جبهه

داستان ساخت مسجد به سال 1375 برمی‌گردد. در آن سال‌ها بچه‌های جنگ و جبهه با همت بلندی که داشتند این مسجد را به مساحت2 هزار و 400 متر بنا کردند و تا امروز به دنبال تکمیل آن هستند. عسکری در این‌باره توضیح می‌دهد: بیشتر اهالی محله ما از آزادگان، جانبازان و ایثارگران یا خانواده‌هایشان هستند. سال 1370 اداره مسکن این زمین‌ها را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد و آن‌ها شروع به ساخت‌وساز می‌کنند. در زمان ساخت‌وسازها اهالی، متوجه خلأ فرهنگی و نبود مسجد در محله‌مان می‌شوند، از این‌رو گرفتن زمینی برای احداث مسجد را پیگیری کردیم. زمین فعلی مسجد در نقشه‌ منطقه کاربری فرهنگی داشته و این فرصت مناسبی بوده برای آن‌ها که به دنبال زمین مناسبی برای احداث مسجد‌شان بودند. عسکری ادامه می‌دهد: قبل از اینکه مسجد در محل فعلی‌اش بنا شود، در کنار مسجد (پارک خطی فعلی) بنای 100متری را برای اقامه نماز ساختیم؛ اما به دنبال ساخت مسجد بودیم. هنگامی ‌که گفتند این زمین کاربری فرهنگی دارد آن را برای ساخت مسجد درخواست کردیم. در سال1375حجت‌الاسلام محمدباقر فرزانه، امام‌جمعه موقت شهرمان، برای کلنگ‌زنی این مسجد آمدند. این مسجد به نام موسی بن جعفر(ع) متبرک و در اداره امور مساجد ثبت شد.

وساطت شهدا برای ساخت محراب

آن‌ها با کمک‌های مردمی ساخت شبستان به مساحت 700متر را شروع می‌کنند. از مکان قبلی به شبستان تازه‌ساز برای اقامه نماز نقل‌ مکان می‌کنند اما ساخت‌وسازها همچنان ادامه داشته است. عسکری می‌گوید: شبستان را ساختیم اما واقعیتش بودجه‌مان برای ساخت محراب به پایان رسیده بود، به همین دلیل بنری را به‌عنوان محراب چاپ و نصب کردیم. سال‌ها همان محرابمان بود. در این سال‌ها تلاش می‌کردیم که بتوانیم محرابی شایسته برای مسجدمان بسازیم. تا اینکه سال 1389 یا 1390 بود که برادر سه شهید ایمانیان برای ساخت محراب بانی شد.

گاهی در امور روزمره کارها به‌گونه‌ای پیش می‌رود که هیچ استدلال علمی و منطقی نمی‌تواند آن را توجیه کند. وساطت شهدا برای ساخت محراب این مسجد یکی از همین نمونه‌هاست. شما تصور کنید برادر شهید از محله‌ای دیگر برای اقامه نماز گذرش به این مسجد می‌افتد و هنگامی‌که می‌بیند مسجد بدون محراب است پیشنهاد ساخت محراب را می‌دهد. عسکری در این رابطه می‌گوید: ایمانیان از ساکنان سابق محله بود که چند سال قبل محل زندگی‌اش را تغییر داد و به محله دیگری از شهر رفته بود. روزی کارش به این قسمت از شهر می‌افتد. هنگامی که برای اقامه نماز به مسجد می‌آید و می‌بیند که هنوز محراب ساخته نشده است، بانی ساخت محراب می‌شود. او به اعضای هیئت ‌امنا پیشنهاد می‌دهد که هزینه‌های ساخت محراب را بپردازد. ایمانیان می‌گوید که نذری برای ساخت محراب دارد و در چند مسجد دیگر شهر هم اجرا کرده است و حالا می‌خواهد محراب این مسجد را نیز بسازد و 50میلیون تومان برای ساخت این محراب هزینه کرد.

دورتادور محراب، یکی از آیه‌های نور روی کاشی سورمه‌ای نقش بسته و اسم‌های جلاله خداوند زینت‌بخش این محراب شده است. محراب هم با کاشی‌های فیروزه‌ای تزیین‌شده و در پایین سمت راست محراب در دو کاشی با زمینه آبی لاجوردی با خط سیاه نوشته‌شده «یادبود شهیدان و مرحومان خانواده ایمانیان». در نگاه اول که محراب را نگاه می‌کنید اسم‌ها به چشم نمی‌آید برای اینکه اسم‌ها را بخوانید حتما باید به‌طور کامل نزدیک محراب شوید. بیشتر آن‌هایی که برای نماز می‌آیند داستان را نمی‌دانند که شهدا برای ساخت محراب برادرشان را به این مسجد کشانده‌اند تا بالأخره بعد از 14سال از ساخت مسجد، محراب سروسامانی بگیرد.

عسکری می‌گوید: محراب یک مسجد از جهت تعیین قبله صحیح برای نمازگزاران بسیار بااهمیت است. البته در معماری اسلامی ما هم‌ ساخت محراب جایگاه خاصی دارد. نگاه کردن به آیه‌های زیبایی که دورتادور محراب نقش بسته، رنگ آبی و سبز که آرامش‌بخش است و تأثیر مثبتی بر روح و روان دارد سبب می‌شود تا نمازگزاران حالت عرفانی و روحانی پیدا کنند.

روح شهدا از ما راضی باشند

محمد علی ایمانیان جانباز 50درصد جنگ تحمیلی و برادر سه شهید است. او در دهه70یکی از اهالی محله پایداری بوده و نام برادرانش زینت‌بخش سرافرازان11 است. ایمانیان بانی ساخت محراب مسجد موسی‌بن‌جعفر(ع) و چند محراب دیگر در شهرمان شده است. هنگامی که با او هم‌کلام می‌شویم با فروتنی می‌گوید که برای رضای خدا و شادی روح شهدای خانواده‌شان این کار را انجام داده است. او درباره ساخت محراب در مسجد موسی‌بن‌جعفر(ع)برایمان توضیح می‌دهد: سال‌ها قبل در این محله زندگی می‌کردم. از نمازگزاران مسجد بودم. بعد رفتنم از محله دیگر خبری از کامل شدن مسجد نداشتم.

ایمانیان ادامه می‌دهد: برای انجام کاری بعد از سال‌ها گذرم به محله قدیم زندگی‌ام افتاد. هنگام اقامه نماز به مسجد موسی‌بن‌جعفر (ع) رفتم. دیدم بنری را که شکل محراب بر روی آن نقش بسته بود، به جای محراب نصب کرده‌اند. بعد از اتمام نماز با هیئت امنای مسجد صحبت کردم که چرا محراب را نساخته‌اند. آن‌ها گفتند بودجه کافی برای ساخت نداشته‌اند. همان موقع بود که پیشنهاد ساخت محراب را دادم و بانی ساخت شدم.

این جانباز جنگ می‌گوید: کارها با سرعت پیش رفت و ظرف مدت 4یا5ماه ساختن محراب به پایان رسید. در تمام این مدت یک فکر در ذهنم بود. آن هم اینکه برادرانم واسطه شدند تا آن روز به مسجد بروم و برای ساخت محراب اقدام کنم. خوشحالم که این کار را برای رضای خدا و شادی شهدا انجام دادم.
ایمانیان ادامه می‌دهد: علاوه بر این محراب، سه محراب دیگر هم در مسجدهای حاشیه شهر به یادبود شهدا و درگذشتگان فامیلم ساخته‌ام. امیدوارم خداوند توفیق بدهد تا بتوانم این کار را ادامه بدهم.